Dag 6 weer 100 kilometer op het programma

Beter geslapen stapte ik om 7:30 op de fiets. Ik ging voor de 100 kilometer. Mijn plan was om in Oinville-sur-Moncient te gaan slapen met mijn tent in de tuin van iemand. Dat stond in het boekje en ik dacht tof dat doe ik. Ik had niet van te voren gebeld of de er was. Oei dit was echt de zwaarste etappe tot nu toe na elke afdaling stond er weer een helling te wachten. Graanvelden en nog eens graanvelden. Het was een lange rit met wel mooie vergezichten. Verder niet zoveel aan. Het was in het begin van de tocht vrij fris en het was bewolkt. Bij Henonville was een camping maar ik besloot toch 25 kilometer verder te  fietsen. Nou dat zouden heftige kilometers worden, daar ging het dus de hele tijd omhoog en omlaag. 3 kilometer voor Oinville stond ik op de kaart te kijken en er stopte een auto naast mij Mercedes vriendelijke vrouw die mij de weg wees. Na een stevige klim stond ik voor de deur maar er was niemand thuis. Ik bellen en gelukkig sprak dese vrouw Engels. Ze verontschuldigde zich dat ze er niet was en dat ik wel als ik erg moe was bij her cafeetje om de hoek kon vragen voor een slaap plaats dat heb ik toen gedaan. Weer een huisje met eigen voordeur, het was er alleen erg vies, dus heb ik er maar het beste van gemaakt. Super fijn dat ik niet door hoefde te fietsen want er stonden nog heftige klimmetjes te wachten, net de straat uit vanwaar ik had geslapen bv. Ik had goed geslapen en ik kon er weer tegen aan.